Biography

Arié Mandelbaum Bruxelles 1939 – De 1957 à 1958, Arié Mandelbaum étudie à l’Académie des Beaux-Arts de Bruxelles dans l’atelier de Léon Devos. Lauréat de la Fondation Belge de la Vocation en 1965, il enseigne par la suite à l’Académie des Beaux-Arts d’Uccle. Il en devient le directeur en 1979 et le restera jusqu’en 2004. Fréquemment catalogué comme néo-expressionniste, Mandelbaum utilise pour ses toiles tant l’huile, l’acrylique, le pastel sec que le fusain. Dans les années 1970, face à l’émergence et à la puissance de l’œuvre de son fils, le peintre Stéphane Mandelbaum, l’expressionisme exacerbé des débuts laisse peu à peu la place à une expression plus retenue. La présence dominante dans les œuvres récentes du blanc de la toile ou du papier souligne l’existence ténue des traits, des volumes et des postures douloureuses des corps. Outre l’actualité politique et les thèmes historiques, Mandelbaum évoque les chapitres de sa vie, compose et dialogue avec la mémoire. Sa réflexion sur l’identité juive et le dialogue avec son fils Stéphane (brutalement disparu) l’amènent également à étudier le yiddish et à travailler autour de ses racines juives. Arié Mandelbaum Brussel 1939 – Arié Mandelbaum studeert tussen 1957 en 1958 aan de Academie voor Schone Kunsten van Brussel in het atelier van Léon Devos. In 1965 is hij laureaat van de Belgische Stichting Roeping en daarna geeft hij les aan de Academie voor Schone Kunsten van Ukkel. In 1979 wordt hij directeur van die academie en hij zal daar tot 2004 blijven. Mandelbaum wordt vaak omschreven als neo-expressionist. Voor zijn schilderijen werkt hij zowel met olie, acryl, droog pastel als houtskool. In de jaren 1970, wanneer zijn zoon, de schilder Stéphane Mandelbaum, zijn krachtige werk begint te ontwikkelen, maakt zijn doorgedreven expressionisme uit de beginperiode geleidelijk aan plaats voor een meer ingehouden expressie. De overheersende aanwezigheid van het wit van het doek of het papier in zijn recente werken onderstreept het subtiele bestaan van lijnen, volumes en pijnlijke houdingen van de lichamen. Naast de politieke actualiteit en historische thema’s geeft Mandelbaum de hoofdstukken van zijn leven weer. Door zijn beschouwingen over de joodse identiteit en de dialoog met zijn zoon Stéphane (plotseling op een brutale manier overleden) werd hij er ook toe aangezet om Jiddisch te studeren en te werken rond zijn joodse roots. Arié Mandelbaum Brussels 1939 - From 1957 to 1958, Arié Mandelbaum studied at the Brussels Academy of Fine-Arts, in the Léon Devos’ workshop. As the 1965 prizewinner of the Belgian Vocation Foundation, he taught later at the Uccle Academy of Fine-Arts of which he became Director from 1979 to 2004. Often labelled as neo-expressionist, Mandelbaum used in his artwork either oil paint, acrylic, dry pastel or charcoal. In the seventies, as he was facing the appearance and the powerful impact of the works of Stéphane Mandelbaum, his son, the exacerbated expressionism of his earlier period was slowly replaced by a more restrained form of expression. In his recent work, the prevailing whiteness of the support material, canvas or paper, became more and more present and underlined the thin existence of body outlines, volumes and painful postures. Next to current political events and historical themes, Mandelbaum evokes his life chapters, comes to terms and interacts with the past. His reflection on Jewish identity and his dialogue with his son Stéphane, who brutally passed away, drove him to study Yiddish and to be influenced, in his work, by his Jewish background.